بسم الله الرحمن الرحیم
اکنون که این جشنواره با عنوان « هنر توحیدی
» و با محوریت « هنر خوشنویسی » برگزار می گردد ضمن ادای احترام به همه هنرمندانی که
رسالت خود را در بروز و ظهور ارزش های توحیدی و معنوی در صحنه جامعه انسانی، تعریف
کرده اند و همواره با بهره گیری از ابزار هنر، در پی جهت دهی ارزش مدارانه به زندگی
انسان ها و توجه دادن آنان به حقایق متعالی هستند لازم می دانم سه نکته اساسی در این
زمینه را یادآور شوم :
نکته نخست : تاکید بر این مطلب است که هنر
به عنوان یک نهاد عام انسانی اگر چه در ظاهر ماموریتی جز زیبا ساختن زندگی آدمی ندارد
ولی جوهره و گوهر هنر انکشاف حقیقت و دست گیری انسان برای نیل به حقیقت است و از این
جهت هنرمند واقعی کسی است که می کوشد تا در یک تلاش قدسی و یک حرکت معنوی با به کارگیری
تمام توان و تلاش خود مرتبه ای از حقیقت های هستی را در منظر آدمیان ترسیم نماید و
تنها در این صورت است که پدیده مبارک و سودمندی با عنوان هنر معنوی و هنر روحانی حاصل
خواهد شد.
نکته دوم آنکه هنرمند برای آنکه بتواند
چنین ماموریت مقدس و خطیری را به انجام رساند باید روح و جان خود را مصفا و نورانی
سازد تا در نتیجه تزکیه ضمیر و تهذیب نفس چشمان او بر روی حقایق باز گردد و قلب او
بتواند در حد ممکن و به قدر ظرفیت برخی از مراتب حقیقت را ادراک نماید، چرا که
ذات نایافته از هستی بخش* کی تواند که شود هستی بخش
کسی قدرت دستگیری از سایر انسانها را در
مسیر کشف حقیقت و رسیدن به زندگی معنوی و نیل به امید و آرامش دارد که خود، دارای یک
زندگی معنادار و روحانی باشد و بنابراین شرط اساسی ظهور معنویت در عرصه هنر آن است
که قدسیت و معنویت در زندگی هنرمند تحقق پیدا کند و روح و جان او به حیات طیبه زنده
و پاینده گردد و تنها در این صورت است که هنرمند خواهد دانست که «معنا و معنویت» را
در کلام «شکل و قالب» متجلی سازد و چگونه حقایق گوناگون و متکثر و متنوع عالم هستی
را که به یک حقیقت واحده توحیدی منتهی می شود در عالم ظاهر و در مقابل دیده و فهم مخاطبان
متجلی سازد.
نکته سوم و نهایی آنکه هنرمند واقعی برای
آنکه بتواند در مرحله نخست روح و جان خود را نورانی و مهذب نماید باید به کیمیای خلوص
و اخلاص متوسل و متمسک باشد.
خلوص در نیت و اخلاص در عمل و تهی ساختن
انگیزه ها و جهت گیری‌ها از هر چیزی و هر کسی به غیر از خداوند جمیل ذوالجلال که همان
حقیقت یکتای توحیدی است به تدریج ضمیر و قلب آدمی را منور و مصفا می سازد و انسان را
در شعاع نور و معرفت خود قرار می دهد.
خلوص در نیت و اخلاص در عمل البته به تمرین
و مداومت و مراقبت فراوان نیاز دارد ولی اگر هنرمند خود را به دست این دریای پر در
و گوهر بسپارد و در فراز و نشیب های زندگانی همواره بر آن ممارست نماید بی شک به ساحل
امن تزکیه نفس و طهارت روح خواهد رسید و آنگاه شرط لازم برای دستگیری سایر انسان ها
در مسیر کشف حقیقت متعالی توحیدی را پیدا خواهد کرد. به امید آنکه شما هنرمندان خوشنویس
بتوانید این مسیر خطیر و مبارک را با موفقیت طی نمایید. ان شاء الله
سعادت و توفیق همگان را از خداوند سبحان
مسالت می کنم. والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته
حسین المظاهری
